Czym jest tęsknota?
Zagłębiam się w temat ...
Tęsknota jako definicja wydaje się być nieodłącznym elementem ludzkiego doświadczenia emocjonalnego. Może się manifestować w różnych kontekstach, takich jak tęsknota za bliską osobą, miejscem, czasem, czy też utraconymi możliwościami. Zarówno w kontekście psychologicznym, jak i biologicznym, tęsknota ma głębokie korzenie i wpływa na nasze samopoczucie oraz zachowania.
Psychologicznie rzecz biorąc, tęsknota jest emocjonalnym odczuciem związanym z utratą, oddzieleniem lub brakiem czegoś lub kogoś ważnego dla naszego życia. Może to być związane z utratą bliskiej osoby przez śmierć lub rozstanie, ale także z separacją od rodziny, przyjaciół, miejsca zamieszkania lub przeszłych doświadczeń. Tęsknota często prowadzi do uczucia smutku, melancholii, niepokoju, a czasem nawet depresji.
Psychologicznie tęsknota może mieć różne przyczyny i przejawiać się na różne sposoby. Może wynikać z potrzeby bliskości, związanej z naturalnym pragnieniem kontaktu i więzi emocjonalnych z innymi ludźmi. Tęsknota może też wynikać z nostalgi za przeszłością, gdzie tęsknimy za utraconymi doświadczeniami, młodością lub bezpiecznymi sytuacjami.
W kontekście biologicznym, tęsknota ma swoje podłoże w naszym mózgu i układzie nerwowym. Neurotransmitery, takie jak oksytocyna, serotonina i endorfiny, odgrywają istotną rolę w doznawaniu tęsknoty. Oksytocyna, znana również jako hormon miłości, jest związana z więzami społecznymi i tworzeniem bliskich relacji. Brak tej substancji chemicznej może prowadzić do uczucia tęsknoty i samotności.
Badania sugerują, że nasze mózgi są "zaprogramowane" do tworzenia więzi i relacji z innymi ludźmi. Tęsknota jest zatem naturalną reakcją na separację od bliskich osób. Biologiczne mechanizmy związane z tęsknotą mają na celu mobilizację jednostki do działania w celu przywrócenia utraconych więzi lub bliskości.
Tęsknota może mieć zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki. Może stanowić motywację do działania, do podejmowania wysiłków mających na celu odzyskanie utraconych więzi lub osiągnięcie zamierzonych celów. Jednak przewlekła tęsknota, szczególnie gdy nie jest zaspokojona, może prowadzić do negatywnych skutków dla naszego zdrowia psychicznego, takich jak depresja, lęki czy izolacja społeczna.
Ważne jest zrozumienie tęsknoty i rozwijanie zdrowych mechanizmów radzenia sobie z nią. Możemy szukać wsparcia u bliskich osób, terapeuty lub grup wsparcia, aby pomóc nam poradzić sobie z uczuciem tęsknoty. Warto również próbować akceptować i rozumieć swoje emocje oraz znaleźć zdrowe sposoby radzenia sobie, takie jak uprawianie hobby, medytacja, czy podejmowanie aktywności fizycznej.
Hmm... A czy można tęsknić za wspomnianym wcześniej zapachem?
Tak, można tęsknić za zapachem. Zapachy mają silną moc wywoływania emocji i wspomnień. Często związujemy zapachy z konkretnymi miejscami, osobami lub okolicznościami, dlatego też gdy poczujemy dany zapach, możemy odczuwać tęsknotę za tym, co z nim związane. Na przykład, zapach świeżo skoszonej trawy może przypominać nam letnie popołudnia spędzone na boisku, a zapach ciasta babci może przywoływać wspomnienia z dzieciństwa. Tęsknota za zapachem jest zatem naturalnym odczuciem, które wynika z naszych emocjonalnych powiązań z danymi zapachami.
Wspominając o zapachach, emocjach i wspomnieniach- nie można nie napisać kilku wersów na temat hipokampu, którego to zadaniem jest przechowywanie- właśnie- jakkolwiek kosmicznie to nie brzmi- PAMIĘCI
Hipokamp to struktura anatomiczna mózgu odpowiedzialna za przetwarzanie i przechowywanie pamięci, zwłaszcza pamięci episodycznej, czyli pamięci dotyczącej konkretnych wydarzeń i doświadczeń. Zapachy mają wyjątkową zdolność do wywoływania silnych wspomnień i emocji, częściowo dzięki swojemu bezpośredniemu połączeniu z hipokampem.
Hipokamp jest blisko związany z obszarami mózgu odpowiedzialnymi za przetwarzanie węchowe, takimi jak obszar węchowy, kora przywęchowa i ciało migdałowate. Gdy węchowe receptory w nosie wykrywają zapach, informacje o nim są przekazywane do tych obszarów mózgu, a następnie trafiają do hipokampu. Tam zapachy mogą wywoływać silne wspomnienia i odczucia emocjonalne, ponieważ hipokamp jest zaangażowany w tworzenie i przechowywanie związków między zapachem a konkretnymi wydarzeniami lub doświadczeniami.
Dlatego też zapachy mogą być szczególnie silnym bodźcem dla pamięci i tęsknoty. Mogą przypominać nam konkretne chwile, miejsca lub osoby z przeszłości, ponieważ nasze mózgi tworzą połączenia między zapachami a naszymi emocjami i doświadczeniami.
Wkręcając się coraz bardziej w tematykę tęsknoty, pamięci i przywoływania wspomnień, czuję jeszcze potrzebę aby napisać kilka słów, odnosząc się do słynnej Magdalenki z powieści Prousta.
W powieści Proust opisuje, jak pewnego razu po długim czasie Marcel nie mógł sobie przypomnieć, jak wyglądał dom rodzinny, w którym dorastał. Jednak kiedy zjadł kawałek Magdalenki nasączonej herbatą, nagle przypomniały mu się dawne wspomnienia, a cały jego umysł ożył. Ten moment stał się punktem wyjścia do długiej refleksji nad naturą pamięci i percepcji czasu.
Opisując Magdalenkę, Proust ukazuje, jak zapach i smak potrawy może odwoływać się do naszych głęboko zakorzenionych wspomnień i wzbudzać w nas emocje. To jedno z najbardziej znanych i ikonicznych fragmentów w powieści Prousta, które przedstawiają siłę zapachów i smaków w kontekście pamięci i tożsamości.
Rozmarzyłam się i przeniosłam w inny wymiar a Was zostawiam z taką myślą, czy może pytaniem: Jaki zapach ma przyjemność?
Agnieszka Krawiec
